Je herkent het vast wel, op het veld staat een groep cursisten met hun hond om de instructeur heen. Deze legt, vol passie, de oefening uit.
Alle cursisten luisteren goed naar de uitleg en gaan vervolgens, op de aanwijzingen van de instructeur aan de slag. De instructeur loopt rustig rond en bekijkt wat de cursisten aan het doen zijn. Heel tevreden bekijkt hij hoe langzaam maar zeker de oefening wordt uitgevoerd. Zo hier en daar is nog wat extra uitleg nodig want natuurlijk doen niet alle honden meteen wat er van hen verwacht wordt. Soms ie de beloning te laat of de cursist te onhandig maar over het algemeen lukt het iedereen om de oefening uit te voeren. Geduldig legt de instructeur het vervolg uit en geeft hij of zij ook aan wat je thuis nog kan doen.

Op naar het vervolg van de oefening. Weer een passievolle uitleg en weer gaan de cursisten aan de slag.

Nu ziet de instructeur een combinatie die het vervolg van deze oefening niet voor elkaar krijgt en neemt, natuurlijk, meteen actie. Hij of zij bekijkt kritisch wat de combinatie aan het doen is en achterhaald waarom het niet lukt. Geduldig worden tips gegeven waarmee de oefening wel zou moeten lukken. Helaas, dat gebeurt niet. “Laat maar zitten” zegt de cursist, “dit lukt ons toch niet”. Of “deze oefening is voor mijn hond echt te moeilijk”. Of de cursist blijft stug volhouden met de methode die niet werkt.

Hoe ga je hier als instructeur mee om? Het is voor jou, als instructeur, namelijk volkomen duidelijk dat deze combinatie de oefening met het grootste gemak zou moeten kunnen uitvoeren. Je botst hier alleen tegen een overtuiging van de cursist. Wat is de positieve intentie van deze overtuiging en doet deze cursist dit vaker en ook in andere situaties?

Wat gebeurt er met de hond als deze cursist “besluit” dat het toch niet gaat lukken?

Het is boeiend om te bekijken wat je als instructeur nog meer kan dan alleen technieken (vaardigheden) aanreiken om de oefening tot een goed einde te brengen.
Hoe zou het zijn als je aan de slag zou kunnen gaan met de overtuigingen van deze cursist, zodat niet alleen de oefening toch gaat lukken maar ook deze cursist in andere situaties zijn of haar overtuigingen zou kunnen bijstellen.

Dan ben je niet meer alleen instructeur, dan ben je aan het coachen!

Coaching zorgt ervoor dat mensen gaan inzien dat ze meer kunnen dan ze dachten, of dat ze een beter en plezieriger leven kunnen leiden dan ze nu doen. Dat ze hun mindset kunnen veranderen.

En jij, als instructeur, kunt daar een bijdrage aan leveren. Door niet alleen vaardigheden aan te reiken maar ook de cursist te coachen.

Kun je je voorstellen wat er aan de andere kant van de lijn gaat gebeuren als de mindset van de cursist verandert? Als hij of zij niet meer “overtuigt” is dat het niet kan, maar gaat zoeken naar manieren waarop het wel kan?

Zowel cursist als hond groeien hiervan en, dat is het prettige neven effect, jij ook!

Let’s Qynnect!

De Astronaut Neil Armstrong sprak legendarische woorden toen hij de Apollo 11 uit stapte en als eerste mens voet op de maan zette: Een kleine stap voor een mens en een grote sprong voor de mensheid.

Zo gaat dat met het bereiken van doel; stap voor stap. Als je je doel goed voor ogen hebt is het de bedoeling om daar stap voor stap naar toe te werken. Het is verleidelijk om in grote stappen te denken; grote stappen, snel thuis. Als je echter grote stappen in de verkeerde richting zet ben je zo maar een eind uit de richting. Bovendien kan het bereiken van je doel uitdagend en soms zelfs beangstigend zijn.

Wanneer je dan kleine stapjes zet is dat in ieder geval minder uitdagend en dus haalbaar.

Bij elke stap is het belangrijk om van tevoren te bepalen wat het resultaat zou moeten zijn, je kunt dan eenvoudig na die stap bekijken of je het beoogde resultaat hebt behaald. Is dat het geval? Ga zo door, op naar de volgende stap.

Behaalde je niet het beoogde resultaat? Doe iets anders.

Het belang van kleine stapjes kan niet genoeg benadrukt worden. Heel vaak vragen wij in onze coaching: “wat is je eerstvolgende, zo klein mogelijke stap”. Wanneer je de stappen te groot maakt is de kans té groot dat je er heel lang tegen aan hikt, het wordt steeds groter en moeilijker. Met als gevolg dat je vaak achteraf vast moet stellen dat er niets gebeurd is.

Met telkens kleine stapjes blijf je in beweging, je blijft groeien. En als je na een bepaalde tijd even de gelegenheid neemt om terug te kijken zul je verbaasd zijn hoe ver je al bent.

 

Kort om; kom in beweging, blijf stapjes zetten en groei.

Frank van Nimwegen & Geerd de Rooij

Let’s Qynnect!

Tijdens ons Qynnect Groeiproces formuleren de deelnemers hun Missie, de rede waarom ze op aarde zijn, hun reden van bestaan. Hun missie vormt de basis voor hun eigen PLAN. Datgene wat hen richting geeft en een zinvolle invulling van hun leven.

Vervolgens gaan ze aan de slag om hun eigen missie te vertalen in concrete, heldere en positief geformuleerde doelen. Doelen die ze zelf de moeite waard vinden om te realiseren. Doelen die het leven kleur geven en die hen ondersteunen om te bereiken wat ze willen bereiken in hun leven. En dan gaan ze aan slag om die doelen te bereiken. Stap voor stap en in hun eigen tempo. Vaak best spannend en uitdagend, en altijd bijzonder en de moeite waard.

Waarom doen ze dit? Nou, heel simpel, omdat het realiseren van doelen zorgt voor meer zelfvertrouwen en het gevoel dat je het ergens voor doet. Kortom persoonlijke groei. En die persoonlijke groei zorgt uiteindelijk weer voor een plezieriger, gelukkiger en zinvoller leven.

Je bent niet meer afhankelijk van de mensen om je heen en wat zij allemaal van je willen. Maar je weet waar jij zelf blij van wordt, waar je van gaat kwispelen. Je hebt een plan met bijbehorende doelen om dat te realiseren. En je leert dit doen in harmonie met je omgeving.

Wie wil dat jou niet?

We zien het maar al te vaak. Mensen zijn “ergens” mee bezig, dat kan zijn afvallen, studeren, persoonlijk ontwikkeling, of noem maar op.

En dan, ineens, geven ze op. Dat opgeven is zelden een gevolg van lichamelijk ongemak. Negentig procent van de mensen die ergens aan beginnen en opgeven doen dat omdat ze het mentaal niet trekken. Ze zijn door het ongemak of vermoeidheid vergeten waarom ze eraan begonnen zijn.

Op de momenten dat het moeilijk wordt moet je antwoord kunnen geven op de vraag “waarom?” Als je “waarom” niet sterk genoeg is vanuit een innerlijke overtuiging dan wordt het zwaar. Als het zwaar wordt moet je antwoord kunnen geven vanuit een diepere laag, vanuit jouw waarden. Daar waar het innerlijke vuur brandt.  Ik wil dit omdat het een fundament is voor de rest van mijn leven.

Als jij jouw kernwaarden kent, dan kun je jouw missie formuleren. Jouw kernwaarden vormen immers voor 80% jouw motivatie. Jouw missie komt dus altijd voort uit die kernwaarden. Is dat niet het geval, dan is het niet jouw missie, maar iets wat je vanuit jouw hoofd (jouw overtuigingen) hebt verzonnen. Op momenten dat het dan moeilijk wordt zal jouw hoofd er als de kippen bij zijn om je andere verhaaltjes te vertellen. Zo van “doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg” of “wie zit er nu op jou te wachten” en, omdat jouw “missie” niet gebaseerd was op jouw kernwaarden ga je die verhaaltjes in no-time geloven en stop je er (weer) mee.

Je kunt er ook voor kiezen om vanuit jouw kernwaarden een missie te formuleren die wel bij jou past. Gedurende de realisatie van deze missie kun je momenten maken waarop je de gedachten dat je niet meer verder kunt doelbewust maakt. Door er dan “doorheen” te gaan en wel vol te houden leer je jezelf de verzonnen grens te overschrijden.
Je leert dat dat vervelende stemmetje, dat soms zó bepalend kan zijn in hoe we ons voelen, het zwijgen op te leggen. En….. met een goede reden: het kan van levensbelang zijn!

Het is de kunst om in ons dagelijks leven een balans te vinden tussen gemak en ongemak. Blijf je focussen op het punt in de toekomst waar je naar toe wil en dat beantwoordt aan jouw kernwaarden. Je zult zo de energie ervaren die nodig is om dat te bereiken wat je echt, werkelijk en wezenlijk diep van binnen wil. Zonder wrijving geen glans, dus het wordt niet altijd een wandeling door het park, maar de beloning is groots! Het dient een hoger gelegen doel en jij, en jij alleen, weet wat dat doel precies is.
De focus hierop houd je gericht op de juiste weg en laat het bijeffect van negatieve gedachten verdwijnen. Blijf kijken naar wat je wél wil! Jij kan dit!

Let’s Qynnect!

Naast communiceren is samenwerken een belangrijke vaardigheid om jouw doel(en) te bereiken.

 

Als je jouw droom, missie of reden van bestaan, helder hebt en deze vertaald hebt naar korte en langere termijn doelen, kun je aan de slag om ze te gaan realiseren. Maar als je doelen zo geformuleerd zijn dat je ze kunt realiseren zonder daarbij anderen nodig te hebben dan zijn je doelen mogelijk niet ambitieus genoeg.

Ofwel om de meeste uitdagende doelen te realiseren heb je andere mensen nodig, anderen om jou heen die je kunnen helpen om dat te bereiken wat jij wilt bereiken. Al is het maar met raad maar vaak ook met daad.

Deze anderen om jou heen kunnen je partner, kinderen, familie, vrienden, teamleden of anderszins mensen om jou heen zijn. Wij beschouwen deze mensen als jouw teamleden, jouw roedelgenoten.

En dan is het handig dat je weet welke vaardigheden, kwaliteiten, talenten, kennis, kennissen, netwerk, etc. jouw teamleden hebben, zodat ze met hun kwaliteiten jou kunnen helpen om jouw doelen te bereiken.

Maar probeer daarbij ook te achterhalen wat voor hen belangrijk is (hun kwispel top 5) en je dan af te vragen wat jij kunt doen om iets aan hun waarden toe te voegen. Want als jij bereid, en in staat bent, om iets van waarden aan hen toe te voegen, zijn zij bereid om hun talenten in te zetten om jou te helpen. Dit is het wederkerigheidsprincipe en werkt voor je, als je weet hoe je het in moet zetten.

Dit is de schone kunst  van het optimaal samenwerken.

Dus als je iets gedaan moet hebben, vraag je dan niet af HOE je dat voor elkaar kunt krijgen maar WIE je daarbij zou kunnen helpen. En als je daadwerkelijk hulp durft te vragen zal je versteld staan hoeveel mensen bereid zijn om je daadwerkelijk te helpen.

En een belangrijke voorwaarden voor een optimale samenwerking is, dat je jouw doel niet alleen voor jezelf helder hebt maar het ook duidelijk overbrengt aan anderen. Als je jouw doel de wereld in stuurt, zal je zien dat er mensen bereid zijn om je te helpen dat doel te bereiken, zelfs als je er niet om vraag.

De een noemt het de wet van de aantrekking, de ander synchroniciteit. Wat het ook is, zie het gebeuren, laat je verwonderen  en geniet er van.

Geniet van de samenwerking, geniet van het realiseren van jouw doelen. En waardeer de anderen om jou heen voor hun bijdrage aan de realisatie van jouw doelen. Waardeer ze, bedank ze en ben je er van bewust dat je door samenwerken meer kunt bereiken dan dat je alleen zou kunnen. Veel meer….

 

Let’s Qynnect.

Zodra je voor jezelf helder en duidelijk hebt wat je doel is dan is een stappenplan nodig om daar te
komen. Je doel geeft je de richting, het stappenplan zorgt voor de acties.

Ook deze acties moeten helder en duidelijk omschreven zijn, het liefste meetbaar en haalbaar. We maken in heel veel situaties mee dat mensen uiteindelijk heel goed kunnen verwoorden wat hun doel is en dat ze dan verzanden in, wat wij zijn gaan noemen, de Gekke HOE ziekte (met dank aan John Streleckey). Ze piekeren zich suf over de vraag HOE ze hun doel moeten bereiken, welke stappen ze moeten ondernemen. Slimmer is het om na te denken over de WIE vraag. Wie heeft dit, of iets soortgelijks, al eens eerder gedaan. Wie is er extreem goed in. En ga eens praten met die mensen. Je zult verbaasd zijn over wie je wil helpen. De meeste mensen die hun doel hebben bereikt, of daar mee bezig zijn, zijn zeer wel bereid hun kennis en ervaringen met je te delen.

Als je dan met hen gesproken hebt kun je verder brainstormen over jou stappenplan. Elk doel
bestaat weer uit subdoelen. Veel kleine stapjes maken een grote.

Het is wel belangrijk om je voortgang te bewaken. Blijf je niet hangen na een bepaalde stap? Of levert die stap op wat je er van verwachtte? Daarom is het goed een check mechanisme in te stellen.Wij maken graag gebruik van de Plan – Do – Check – Act methodiek. Plan iets, voer dat uit, kijk wat het resultaat is en als dat resultaat je niet bevalt…..doe iets anders.
Afwachten is geen optie. Het is, zoals en van onze coaches altijd zegt, succes is voor de doeners!

Heb je je doel helder? Maak een stappenplan!
Check wat goed voelt, wat belangrijk is en ga dat doen! Geloof niets van die rare verhaaltjes die je jezelf verteld.
Elke stap is er een, je kunt beter elke dag een kleine stap zetten dan afwachten totdat je die ene grote stap durft te zetten. Blijf in beweging, blijf in actie!

Er zijn mensen die van jongs af aan heel duidelijk weten wat ze later willen gaan doen als ze groot zijn. Ze gaan dat ook daadwerkelijk doen en volgen daarmee hun roeping. Ze volgen hun hart en krijgen dagelijks energie uit de dingen die ze doen. Kortom, ze leven een plezierig, succesvol en betekenisvol leven. Hun eigen leven.

Maar de meeste mensen hebben geen duidelijk idee en doen maar wat. Ze kloten maar wat aan. Ze maken keuzes waarmee ze aan de verwachtingen van anderen denken te voldoen. Of ze nemen onbewust besluiten, en zeggen “ja” tegen de dingen die toevallig op hun pad komen. Ze volgen een studie die hen wel leuk lijkt en beginnen aan een baan die ze zekerheid en een goed salaris biedt. En dit zijn vaak ook de mensen waarbij dagelijkse activiteiten steeds meer en meer energie gaan kosten dan ze op leveren, en die langzaam maar zeker opbranden. Ook vaak de mensen die een fantastische carrier ladder doorlopen hebben maar er stilletjes achter komen dat hun ladder tegen de verkeerde
muur staat.

Wij van Qynnect denken dat het doel van het leven eigenlijk heel eenvoudig is, en dat is simpelweg voluit leven. Ofwel, er uithalen wat erin zit en dat inzetten in belang van het grotere geheel. We worden allemaal geboren met een persoonlijke missie, een roeping, een opdracht, een reden van bestaan. Die missie is authentiek leven vanuit jouw persoonlijke (kern)waarden en het optimaal benutten van jouw kernkwaliteiten, jouw eigen talenten. Met als doel om dat te doen waarmee je een bijdrage levert en op jouw manier meehelpt om de wereld een beetje mooier te maken. Binnen jouw eigen mogelijkheden, met de mensen in jouw directe omgeving, zover jouw invloed reikt.

De uitdaging is alleen om je bewust te zijn (of te worden) van wie jij werkelijk, wezenlijk, diep van binnen bent. Om in verbinding te staan met wat écht belangrijk voor jou is en daar ook naar te gaan leven. Daarbij jouw specifieke talenten optimaal te benutten en in te zetten ten dienste van het grotere geheel. En als je dat doet, dan leef je wie jij bent en heb je een plezieriger, succesvoller en vooral betekenisvoller leven. En wie wil dat nou niet?